De eerste dagen Alpe d'HuZes (column 5)
Column van Rogé Megens
Donderdag 26 mei
Bij transportbedrijf Gobo in Lanaken haal ik de vrachtwagen op die onderdeel uitmaakt van een konvooi van 18, welke gezamenlijk het transport van en naar Alpe d’HuZes verzorgen. Ik spreek met directeur eigenaar Jurgen Gobyn nog even voor vertrek. “Om de stakingen in Frankrijk hoef je je geen zorgen te maken” zegt Jurgen: “je kunt ruim op en neer komen met 1000 liter diesel in de tank”. Ik krijg de sleutels van een bijna nieuwe vrachtwagen en een DKV-pas om tol te betalen in mijn handen, allen gesponsord door Gobo. Hoe mooi kan de reis starten?
Vrijdag 27 mei
Om 11:00 vertrekken we vanaf de Wildenberg in Weert, met de nodige media-aandacht van o.a. SBS6 en L1. Na een koffie- en tankstop in Luxemburg rijden we door naar de voor ons bekende bewaakte parking in Langres (F) waar we rond 19:30 arriveren. Teamcoördinatoren Jan en Randy worden even in het zonnetje gezet voor al hun inspanningen van afgelopen jaren. En vervolgens volgt een herhaling van het ritueel van vorig jaar: we bouwen een tent op, maken de bbq-aan en hebben plezier. Ogenschijnlijk tot groot ongenoegen van de beveiligingsbeambte die vorig jaar ook al tevergeefs trachtte ons feestje te beëindigen en ook nu onze bourgondische genoegens niet kan waarderen. Hij zegt dat de bbq uit moet, op straffe van een bezoek van de Gendarmerie. Onze strategie: we weigeren dit, hij mag de Gendarmerie bellen en tegen de tijd dat deze is gearriveerd, hebben we bijna al het vlees opgebakken. De gendarmerie komt daadwerkelijk opdraven na een uurtje. Met stakende Franse chauffeurs die pallets op de autobaan in brand steken, hebben ze geen moeite. Met vrijwillige chauffeurs die plezier maken kennelijk wel. De jongste bijrijders van ons team poseren vol trots voor de auto van de Gendarmerie en we zetten de avond vrolijk voort zonder bbq.
Zaterdag 28 mei
Rond 7:00 vertrekken we met goede moed naar het zuiden. De zon breekt door en rond 14:30 belanden we bij de voet van de Alpe in het dorp Le Bour d-Oissans. Vol getoeter rijden we door het dorp waar we met veel gejuich worden ontvangen, en beginnen aansluitend aan de klim. Veel vrijwilligers staan te popelen om met de spullen in de trailers aan de slag te kunnen gaan met opbouwen. Een deel van de trailers wordt vandaag gelost, sommigen morgen. Door beperkte tijd van alle vrijwilligers, genieten we van een pizza bereid door collega-vrijwilligers (en mede mogelijk gemaakt door enkele chauffeurs die al een dag eerder vertrokken met spullen voor de Alpe).
Zondag 29 mei
Samen met chauffeur Wim en zijn zus Annemarie van de Vegt gaan we aggregaten lossen op de berg bij de verschillende bochten. Wim en Annemarie komen uit een transportfamilie en dat is te merken. De jongedame van 17 opent behendig de schuifzeilen en helpt met de spanbanden losmaken. Ook de 17-jarige Bram Pleging (zoon en bijrijder van transportondernemer Pieter Pleging) weet uiterst netjes en veilig met de Manitou heftruck alles te lossen op de bergpas. Beneden aan de berg bij de start is de nestor van ons team Kees Emons (71) bezig met het lossen van zijn trailer met dubbele laadvloer. Alpe d’HuZes brengt alle karakters en leeftijden bij elkaar: prachtig.
’s Avonds spreek ik een dame van een ander team in het restaurant. Tot twee keer toe verloor ze haar partner aan kanker. Met waterige ogen luister ik en zeg: “je hebt het niet makkelijk gehad”. Waarop ze nuchter maar ook warm antwoord: “ik heb ook heel veel liefde mogen krijgen en heb een prachtige dochter en daar ben ik heel dankbaar voor”. Respect voor de veerkracht en houding van mensen zoals zij!
Maandag 30 mei
Vandaag gaat het gebeuren: de eerste beklimming van de Alpe d’Huez met mijn gele transportfiets. Samen met vier teamgenoten maken we de afdaling. Ook dit gaat trager in mijn geval: de remmen blijken niet te zijn berekend op zo’n lange afdaling. Bij bocht 16 hoor ik te veel en te hard mijn remmen piepen. Een mooie reden om - naast het verdelen van de krachten de komende dagen - te stopen en vanaf daar de klim te maken naar boven. Ook teamgenoot Theo besluit hier met mij aan de klim te beginnen. Na een uurtje zegt hij gekscherend tegen mij: “met jou fietsen is niks aan, alle aandacht gaat naar jou”. Inderdaad: een overvloed aan enthousiaste reacties tijdens de klim. Op het toejuichen van het woord “respect” antwoord ik steevast “wederzijds”. Eerder schreef ik een column “14x Cauberg = 1x Alpe d’Huez”. Maar voor degenen die 6x de Alpe beklimmen geldt dat dit gelijk staat aan 84x de Cauberg! Mijn respect voor degenen die de Alpe beklimmen is vandaag alleen maar toegenomen. Oftewel het was zwaar maar meer dan de moeite waard!
